Voor mijn lieve kleine meisje

Nu bijna 1 week zonder jou...

Ik mis je knuffels
Ik mis je koppie en melkende pootjes in m’n nek
Ik mis je gesnurk en kriebelende snorharen
Ik mis je opdringerigheid, tablet, telefoon, e-reader, alles moest wijken als jij wilde kroelen
Ik mis je aanwezigheid, je was altijd in de buurt en anders hoefde ik je maar te roepen
Ik mis de geluidjes die je maakte als ik je riep
Ik mis de ‘kambeurten’, dat vond je zo fijn dat je van gekkigheid niet wist hoe je je moest gedragen
Ik mis het zorgen voor je, ik was de laatste paar weken alleen maar met jou bezig
Ik mis het dat ik 4 of 5 keer per dag bij je stond te wachten tot je je bakje met vlees op had, ook al duurde dat soms een kwartier
Ik mis het dat ik daarna nog een half uur achter je aanliep om kwijl (sorry!) op te vangen voor het de vloer raakte. Ik heb het met liefde gedaan - ook al mopperde ik wel eens - en had het met liefde nog veel langer voor je willen doen
Ik mis gewoon je lieve jij...

Nooit meer kusjes op je oortjes
Nooit meer je buikje kriebelen
Nooit meer je neusje wrijven
Nooit meer je gekrioel en gedraai voor je in de beste ‘knuffelhouding’ lag
Nooit meer jij op m’n kussen als ik wakker wordt
Nooit meer jij op mijn schoot
Nooit meer jij in mijn armen
Nooit meer jij die bovenaan de trap op me wacht en mee naar beneden loopt
Nooit meer jij en ik samen op de bank
Nooit meer jij en ik samen in de tuin, niet op de manier die ik in gedachten had in ieder geval
Nooit meer jij en ik samen onder het dekbed, als je ziek bent zijn er hier opeens geen regels meer
Nooit meer samen jij en ik...